| nazwa naukowa i autor: | Decaisnea fargesii Franch. | | odmiana: | | | rodzina: | Lardizabalaceae | cechy  | wymagania |
|---|
wysokość x szerokość 4 x 4 m. 
płeć  | pokrój | strefa klimatyczna: | usda 4-8  | | pożytek: | | stanowisko: |   ---  | ocena jadalności
(0=niejadalne-5=pyszne) | 3 | wilgoć:
struktura gleby: | 
   |
|---|
ocena właściwości leczniczych
(0=żadne-5=bardzo dobre) | 0 | żyżność gleby:
odczyn gleby: |  
   |
Znane ryzyka: Nie ma znanych ryzyków
| | miesiące kiedy roślina ma: liście | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
|---|
| kwiaty | | | | | |  | | | | | | |
|---|
| dojrzałe owoce | | | | | | | | |  | | | |
|---|
Źródło: Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX
Ikonki oraz pomysł na grafikę: Internetowa Baza Roślin (IBRO).
Informacja od dostawcy: Wyszomirski
Niespotykany, rzadki, kolekcjonerski krzew o niesamowitych niebieskosinych, jadalnych strąkach. Pochodzi z Azji. Charakteryzuje się luźnym, wzniesionym pokrojem oraz wzniesionymi, sztywnymi pędami. Osiąga wysokość 3-4m i szerokość 2-3m. Ze względu na niesamowity kolor strąków w USA nazywa się je 'Dead Man's Fingers'. Liście są bardzo duże,pierzastozłożone o długości do 1m, składają się z 15-25 listków, z niebieskim odcieniem od spodu. Kwitnie w czerwcu niezwykle ozdobnymi długimi na 40cm kwiatostanami. Kwiaty mają barwę zielonkawożółtą. Powstające owoce są jadalne, mięsiste, długości 15cm, zawierają w miąższu dwa duże, płaskie nasiona. Owoce kształtem przypominają kiełbaski i dojrzewają w październiku. Oprócz wartości dekoracyjnych, owoce mogą znaleźć również zastosowanie w kuchni, gdyż są jadalne, zarówno jako świeże, jak też jako ciekawy dodatek do potraw.
Krzew preferuje ziemie wilgotne, przepuszczalne, żyzne i próchniczne. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Egzemplarze rosnące w Polskich ogrodach botanicznych i arboretach bardzo dobrze zimują. Polecany wszystkim kolekcjonerom unikalnych roślin. Krzew szczególnie polecany jest do ogrodów kolekcjonerskich, oraz na cieplejsze, przydomowe rabaty. |
| | Miejsce rośliny w ogrodzie:
bindaż - południowy sad
Dwie sadzonki otrzymano dnia 12-IV-2016 r. od dostawcy E-Clematis
Sadzono je przy południowej stronie alejki na zachodu bindaży.
Zdjęcia z dnia 19-VIII-2016 r.
Zachodnia sadzonka.
Wschodnia sadzonka.
Widząc, że te pałeczniki rosły dobrze, zamówiono pięć sadzonek dodatkowo, teraz od dostawcy Wyszomirski
Otrzymano je 20-X-2016 r.
Sadzono je przy poprzednich, tworząc rząd wzdłuż alejki.
Od lutego do kwietnia 2017 r. wszystkie pałeczniki stały w wodzie i zgniły. W czerwcu pojawiły się liście przy ziemi. Dwie rośliny większe i wcześniej sadzone odzyskały pierwotną formę, trzy nowsze sadzonki rozwinęły się słabo i dwie pozostałe umarły.
Także na początku 2018 r. pałeczniki stały długo w wodzie. Tylko zachodnia sadzonka wykazała jednoznaczny wzrost. Pozostałe pałeczniki miały co najwyżej jedno lub dwa liście.
W 2019 r. sytuacja się nie zmieniła. We wrześniu wyglądało na to, że dwie zachodnie sadzonki żyją i że z pozostałych pięć roślin tylko ta druga od e-Clematis ma jeszcze jakąś szansę odrodzenia. |