| nazwa naukowa i autor: |
Prunus cerasifera Ehrh. |
| odmiana: |
|
| rodzina: | Rosaceae |
cechy  |
wymagania |
wysokość x szerokość
wzrost
płeć | 9 x 9 m.
 |
strefa klimatyczna:
| usda 5-8
|
| zalety | wiatr |  |
ocena jadalności
(0=niejadalne-5=pyszne) | 4 |
wilgoć:
struktura gleby: | 
     |
ocena właściwości leczniczych
(0=żadne-5=bardzo dobre) | 1 |
żyżność gleby:
odczyn gleby: |  
   |
| dalsze korzyści: | |
stanowisko: |   |
| wady | Miejsce rośliny w ogrodzie |
Znane ryzyka:
Pestki i liście mogą zawierać kwas cyjanowodorowy. Jeżeli mają gorzki smak, można je jeść tylko w bardzo małych ilościach. |  |
pole - północny żywopłot
bindaż - południowy sad, alejka, sad orzechów
razem 41 szt. |
| miesiące kiedy roślina ma: liście |
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
| kwiaty |
| | | | | | | | | | | |
| dojrzałe owoce |
| | | | | | | | | | | |
Źródło: Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX
Ikonki oraz pomysł na grafikę: Internetowa Baza Roślin (IBRO).
Informacja od dostawcy: Sadowniczy
Śliwa Ałycza - Prunus cerasifera - to drzewo dorastające do wys 8-10 m. Kwitnie w kwietniu na białoróżowo. Owoce podobne do mirabelek dojrzewają w sierpniu. Nadaje się na naturalne i formowane żywopłoty, również obronne ze względu na kolczaste młode gałązki. Zalecane cięcie żywopłotu formowanego w drugiej połowie czerwca.
Śliwa ta odznacza się bardzo szybkim wzrostem. Posiada niewielkie wymagania co do gleby, jest mrozoodporna i wytrzymała na suszę. Preferuje stanowiska słoneczne i półcieniste, przeciętną wilgotność podłoża, gleby zasobne i gliniaste, nie lubi gleb bardzo kwaśnych.
Słodkie owoce Ałyczy nadają się do sporządzania domowych przetworów.
Średni przyrost roczny: 80 - 100cm
|
|
|
Najnowsze zdjęcie (19-IV-2020)
50 sadzonek otrzymano dnia 22-IV-2015 r. od dostawcy Sadowniczy.40 sadzono jako wschodnią częścią żywopłota na północnej części pola. Pozostałe 10 sadzono jako żywopłot przy południowej granicy bindaży.
Zdjęcia z dnia 30-V-2015 r.
Widok od wschodu.
Jedna sadzonka miała już liście.
Zdjęcie z dnia 20-V-2016 r.
Najbardziej rozwinięta sadzonka.
W okresie luty- kwiecień 2017 r. większość sadzonek stało w wodzie. Zdjęcie z dnia 15-III-2017 r.
Widok od zachodu.
Detal z śliwami
Oprócz sadzonych roślin, pojawiły się samosiejki śliwy wiśniowej. Zdjęcie z dnia 29-IV-2018 r. pokazuje kwitnącą samosiejkę na polu przy płocie południowego sąsiada.
Inna samosiejka śliwy wiśniowej rośnie na podwórku, tuż przy fundamencie byłej stodoły. Zdjęcie z dnia 4-I-2020 r. pokazuje jak duża już jest.
Tego samego dnia też robiono zdjęcia sadzonek w północnym żywopłocie na polu.
W połowę kwietniu, część tych roślin kwitły, jak widać na powyższym zdjęciu.W sierpniu, połowa sadzonek owocowały po raz pierwszy. Śliwki były czerwone albo żółte i smakowały jak mirabelki. |