nazwa naukowa i autor: |
Prunus cerasifera Ehrh. |
odmiana: |
|
rodzina: | Rosaceae |
cechy |
wymagania |
wysokość x szerokość wzrost płeć | 9 x 9 m.
 |
strefa klimatyczna: | usda 5-8 |
zalety | wiatr |   |
ocena jadalności  (0=niejadalne-5=pyszne)  | 4 |
wilgoć:  struktura gleby:  |
 |
ocena właściwości leczniczych  (0=żadne-5=bardzo dobre)  | 1 |
żyżność gleby:  odczyn gleby:  | |
dalsze korzyści:  | |
stanowisko: |  |
wady | Miejsce rośliny w ogrodzie |
Znane ryzyka: Pestki i liście mogą zawierać kwas cyjanowodorowy. Jeżeli mają gorzki smak, można je jeść tylko w bardzo małych ilościach. | |
pole - północny żywopłot bindaż - południowy sad, alejka, sad orzechów razem 41 szt. |
miesiące kiedy roślina ma: liście |
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
kwiaty |
| | | | | | | | | | | |
dojrzałe owoce |
| | | | | | | | | | | |
Źródło: Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX Ikonki oraz pomysł na grafikę: Internetowa Baza Roślin (IBRO).
Informacja od dostawcy: Sadowniczy Śliwa Ałycza - Prunus cerasifera - to drzewo dorastające do wys 8-10 m. Kwitnie w kwietniu na białoróżowo. Owoce podobne do mirabelek dojrzewają w sierpniu. Nadaje się na naturalne i formowane żywopłoty, również obronne ze względu na kolczaste młode gałązki. Zalecane cięcie żywopłotu formowanego w drugiej połowie czerwca. Śliwa ta odznacza się bardzo szybkim wzrostem. Posiada niewielkie wymagania co do gleby, jest mrozoodporna i wytrzymała na suszę. Preferuje stanowiska słoneczne i półcieniste, przeciętną wilgotność podłoża, gleby zasobne i gliniaste, nie lubi gleb bardzo kwaśnych. Słodkie owoce Ałyczy nadają się do sporządzania domowych przetworów. Średni przyrost roczny: 80 - 100cm
|
|
|
Najnowsze zdjęcie (19-IV-2020)
 50 sadzonek otrzymano dnia 22-IV-2015 r. od dostawcy Sadowniczy.40 sadzono jako wschodnią częścią żywopłota na północnej części pola. Pozostałe 10 sadzono jako żywopłot przy południowej granicy bindaży. Zdjęcia z dnia 30-V-2015 r.
 Widok od wschodu.
 Jedna sadzonka miała już liście. Zdjęcie z dnia 20-V-2016 r.
 Najbardziej rozwinięta sadzonka. W okresie luty- kwiecień 2017 r. większość sadzonek stało w wodzie. Zdjęcie z dnia 15-III-2017 r.
 Widok od zachodu.
 Detal z śliwami Oprócz sadzonych roślin, pojawiły się samosiejki śliwy wiśniowej. Zdjęcie z dnia 29-IV-2018 r. pokazuje kwitnącą samosiejkę na polu przy płocie południowego sąsiada. Inna samosiejka śliwy wiśniowej rośnie na podwórku, tuż przy fundamencie byłej stodoły. Zdjęcie z dnia 4-I-2020 r. pokazuje jak duża już jest.
 Tego samego dnia też robiono zdjęcia sadzonek w północnym żywopłocie na polu.

 W połowę kwietniu, część tych roślin kwitły, jak widać na powyższym zdjęciu.W sierpniu, połowa sadzonek owocowały po raz pierwszy. Śliwki były czerwone albo żółte i smakowały jak mirabelki. |