bongerd.pl

Morwa biała Milanówek

Opis i cechy Historia i zdjęcia
nazwa łacińska i autor:  Morus alba L.
odmiana:  Milanówek
rodzina:  Moraceae
cechy samopylna wymagania
wysokość x szerokość 18 x 10 m. pokrój strefa klimatyczna  usda 4-9
pożytek:  stanowisko:    
ocena jadalności 
(0=niejadalne-5=pyszne)
4 wilgoć: 
struktura gleby:

ocena właściwości leczniczych 
(0=żadne-5=bardzo dobre)
3 żyżność gleby: 
odczyn gleby: 

miesiące kiedy roślina ma: liście  IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
kwiaty             
dojrzałe owoce            

Źródło: Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX
Ikonki oraz pomysł na grafikę: Internetowa Baza Roślin (IBRO).
Informacja od dostawcy: Carya
Morwa Milanówek - odmiana wyselekcjonowana i wprowadzona przez naszą szkółkę. Drzewo silnie rosnące, osiąga ok. 8m wysokości; bardzo plenne. Owoce średniej wielkości, podłużne, słodkie i aromatyczne, o miąższu zwartym, nie rozpadającym się przy zbiorze! Dojrzewają stopniowo przez długi okres - od pierwszej połowy czerwca do końca września, ze szczytem plonowania przypadającym na początek lipca. Odmiana ta jest polecana przede wszystkim jako deserowa.

Krótka informacja o morwach (Morus spp.)
Istnieje wiele gatunków morw, rozsianych po całej półkuli północnej i których rozróżnienie jest często trudne. Niektóre z nich są wykorzystywane do celów sadowniczych. Najbardziej rozpowszechniona jest morwa biała, która była uprawiana w Chinach od tysiącleci na pokarm dla jedwabników i tamże istnieje najwięcej jej odmian. Jej owoce mogą być koloru białego, czerwonego lub czarnego.
Wszystkie części rośliny mają właściwości lecznicze. Liście zawierają substancję obniżającą poziom cukru we krwi, podobnie do insuliny. Można z nich przyrządzać herbaty. Owoce znajdują zastosowanie przy leczeniu chorób sercowo-naczyniowych i jako środek krwiotwórczy.
Morwy są generalnie bardzo płodne. Jednakże owoce większości morw dziko rosnących u nas są co prawda słodkie, ale lekko mdłe i bez szczególnego aromatu. Oferowane tu odmiany posiadają wyższą kwasowość i dzięki temu bardziej wyrazisty smak, także na surowo. Można z nich przyrządzać konfitury, galaretki i soki (także do barwienia na ciemno innych przetworów). Suszone owoce przypominają w smaku nieco rodzynki.
uprawa i pielęgnacja
Morwy nie mają szczególnych wymagań, ale w warunkach środkowoeuropejskich najlepiej sadzić je na glebach lekkich, piaszczystych o przeciętnej wilgotności, gdyż na zbyt żyznych glebach ich pędy słabo drewnieją i mogą zimą przemarzać. Ogólnie jednak większość gatunków morw jest dość odporna na mróz, jednakże na przymrozki wiosenne ich młode liście są bardziej wrażliwe niż np. liście kasztana jadalnego. Morwy tolerują także półcień, choć owoce są lepsze przy pełnym nasłonecznieniu. Rośliny bardzo dobrze znoszą cięcie i formowanie. Jesienią liście ładnie przebarwiają się złotożółty kolor, choć szybko opadają.
Ciemnoowocowe morwy powinny być sadzone tak, aby silnie plamiące owoce nie opadały na ścieżki, samochody etc.
Trzy sadzonki (na zdjęciu drugie, trzecie i czwarte od lewa) otrzymano dn. 20-X-2015 r. od szkółki Carya i sadzono je na południowo zachodniej strony bindaży.

Następne zdjęcia robiono 19-VIII-2016 r.

Zachodnia sadzonka

Północna sadzonka

Wschodnia sadzonka