Opis i cechy	Historia i zdjęcia
nazwa naukowa i autor: Akebia quinata (Thunb.)Decne. odmiana: rodzina: Lardizabalaceae cechy wymagania wysokość x szerokość  wzrost  płeć  12 x ... m. strefa klimatyczna:    usda 4-8   zalety wiatr    ocena jadalności  (0=niejadalne-5=pyszne)  4 wilgoć:  struktura gleby:  ocena właściwości leczniczych  (0=żadne-5=bardzo dobre)  2 żyżność gleby:  odczyn gleby:  dalsze korzyści:  stanowisko: wady Miejsce rośliny w ogrodzie Znane ryzyka: Nie ma znanych ryzyków        pole - przy wodzie      pole - południowy szpaler      razem 8 szt. miesiące kiedy roślina ma: liście I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII kwiaty                     dojrzałe owoce                         Źródła: Większość danych w rubryce Opis i cechy pochodzi z portalu Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX. Gdzie to możliwe, prezentowano własne obserwacje. W przypadkach kiedy nie ma własnych doświadczeń (niedawno sadzone rośliny) ani danych z PFAF, sięgano po następujące źródła: Strona holenderskiej szkółki Halesia. Portal Atlas-roślin.pl, autorstwa Marka Snowarskiego. (?) oznacza brak rzetelnych danych. Ikonki oraz pomysł na grafikę: dawny portal Internetowa Baza Roślin - IBRO (domena wygasła w 2017 r.) Informacja od dostawcy: Ogrodnick b.d. Informacje od dostawcy Kiełkowski: Szybko rosnące pnącze owijające się wokół podpór. Dorasta do 5-10 m wysokości, wytwarzając rocznie 1-3 m przyrosty. Liście ciemnozielone, błyszczące, bardzo dekoracyjne - złożone z 3-5 listków, półzimozielone, opadają dopiero po silnych mrozach. Już przy pierwszych przymrozkach wybarwiają się na purpurowo. Od kwietnia na pędach pojawiają się przepiękne kwiaty. Jest to roślina rozdzielnopłciowa, jednopienna, co oznacza, że na jednym krzewie pojawiają się osobno kwiaty męskie i żeńskie. Zebrane są w nieduże grona składające się z większych (2-3 cm średnicy), czekoladowopurpurowych kwiatów żeńskich i mniejszych (0,5-1 cm) różowych kwiatów męskich. Kwiaty wydają przyjemny korzenny zapach, co stanowi dodatkową atrakcję, gdy akebia rośnie w pobliżu okna, furtki lub oplata altanę. Niewątpliwym walorem dekoracyjnym są również dojrzewające w październiku niezwykłe owoce przypominające kształtem grube parówki. Są to podłużne jagody długości 10-13 cm, zebrane najczęściej po 2-3 (czasem dużo więcej) w owocostany. Z zewnątrz są fioletowe, a po dojrzeniu pękają odsłaniając biały miąższ z czarnymi pestkami. Miąższ nadaje się do jedzenia - jest smaczny, słodki, z melonowatym posmakiem. Zapylenie krzyżowe znacznie zwiększa ilość zawiązywanych owoców, dlatego warto sadzić dwie odmiany obok siebie. Jest pnączem mrozoodpornym, o wysokiej tolerancji co do warunków uprawy. Nie lubi cienia i bezpośredniego, silnego słońca w południe. Rosnąć może na każdej przeciętnej glebie.	Najnowsze zdjęcie (16-V-2022) 2015 Cztery sadzonki otrzymano dnia 23-X-2015 r. od dostawcy Ogrodnick. Sadzono je przy północno wschodnym wysokim szpalerze na polu. 2016 Na wiosnę (20 maja) pojawiły się delikatne, jasnozielone liście. W dniu 19-VII robono następne zdjęcia.
Południowa sadzonka. Patyki, plecione w siatce mają chronić od słońca na wiosnę. Wiadro bez dna również. Druga sadzonka. Północno-wschodnia sadzonka. Północno-zachodnia sadzonka. 2017 Wiosną 2017 r. akebie stały w wodzie. Północno-wschodnia sadzonka zgniła, pozostałe rozwinęły się z opóźnieniem. Tylko południowa, trochę wyżej stojąca sadzonka (w wiadrze) rosła normalnie. Północna akebia sadzono na południowej stronie szpaleru. To nie dobrze, bo nie mogła znaleźć siatki. Wschodnie sadzonki też sadzono zbyt daleko od siatki. Pełzały się po ziemi. 2019 Południowa roślina puszczała gałąż przez siatkę na wał w bindaży. Tam spinała się do góry. W czerwcu, sztorm przewracał stodołę. To dało możliwość przedłużania szpalerów ku zachodu. Tę pracę wykonano w okresie zimowym. Przy tej okazji przygotowano miejsce na cztery dodatkowe akebie. 2020 Na pierwotnym jej miejściu, nie było śladu południowej Akebii z 2015 r. ale jej odnóżka na wale rozwinęła się. Pozostałe dwie rośliny pełzały w trawie. Wtedy kupiono łuki do pnączy i stawiono je przy akebiach. Od tego momentu, rośliny zaczęły szybko rosnąć, nareście. Nowe sadzonki otrzymano dnia 19-II-2020 r. od dostawcy Kiełkowski. Sadzono je przy przedłużonej części południowego szpalera. Rosną tam dobrze, jak widać na zdjęciu z 27. sierpnia. 2021 Na poniższym zdjęciu (26-II-2021) widać wydłużoną część ogrodzenia z najbardziej wysuniętą na zachód akebię po lewej stronie. Akebie przy łukach rosły aż do szczytu (2m), jak widać na zdjęciu z dnia 11 października. W pobliżu miejsca gdzie było wiadro, wyrósł nowy pęd do 150 cm wysokości. Z nowych sadzonek, dwie rosły już do szczytu siatki (2m), trzecia rosła bardziej gęsto i mierzyła 150 cm. Natomiast czwarta - wschodnia - rosła słabo (miała 34 cm). 2022 Pięć sadzonek kwitło pięknie; owoców jednak nie było. Wszystkie akebie dotarły na szczyt łuku lub płotu, przy którym rosły, oprócz jednej. Wschodnia roślina nowej dostawy nadal utrzymywała się na wysokości 35 cm.
bongerd.pl	ogród jadalny

Data ostatniej zmiany 08-03-2023 r.