| nazwa naukowa i autor: |
Morus alba L. |
| odmiana: |
Milanówek |
| rodzina: | Moraceae |
cechy  |
wymagania |
wysokość x szerokość
wzrost
płeć | 18 x 10 m.
 |
strefa klimatyczna:
| usda 4-9
|
| zalety | wiatr |  |
ocena jadalności
(0=niejadalne-5=pyszne) | 4 |
wilgoć:
struktura gleby: |  
    |
ocena właściwości leczniczych
(0=żadne-5=bardzo dobre) | 3 |
żyżność gleby:
odczyn gleby: |  
   |
| dalsze korzyści: | |
stanowisko: |   |
| wady | Miejsce rośliny w ogrodzie |
Znane ryzyka:
T. Elias i P. Dykeman (1982) twierdzą, że surowe owoce zawierają halucynogenów. Inni badacze tego nie potwierdzali. | |
bindaż - południowy sad
razem 1 szt. |
miesiące kiedy roślina ma: liście  |
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
| kwiaty |
| | |  | | | | | | | | |
| dojrzałe owoce |
| | | | | | | |  | | | |
Źródła:
 Większość danych w rubryce Opis i cechy pochodzi z portalu Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX.
Gdzie to możliwe, prezentowano własne obserwacje.
W przypadkach kiedy nie ma własnych doświadczeń (niedawno sadzone rośliny) ani danych z PFAF, sięgano po następujące źródła:
 Strona holenderskiej szkółki Halesia.
 Portal Atlas-roślin.pl, autorstwa Marka Snowarskiego.
(?) oznacza brak rzetelnych danych.
Ikonki oraz pomysł na grafikę: dawny portal Internetowa Baza Roślin - IBRO (domena wygasła w 2017 r.)
Informacja od dostawcy: Carya
Morwa Milanówek - odmiana wyselekcjonowana i wprowadzona przez naszą szkółkę. Drzewo silnie rosnące, osiąga ok. 8m wysokości; bardzo plenne. Owoce średniej wielkości, podłużne, słodkie i aromatyczne, o miąższu zwartym, nie rozpadającym się przy zbiorze! Dojrzewają stopniowo przez długi okres - od pierwszej połowy czerwca do końca września, ze szczytem plonowania przypadającym na początek lipca. Odmiana ta jest polecana przede wszystkim jako deserowa.
Krótka informacja o morwach (Morus spp.)
Istnieje wiele gatunków morw, rozsianych po całej półkuli północnej i których rozróżnienie jest często trudne. Niektóre z nich są wykorzystywane do celów sadowniczych. Najbardziej rozpowszechniona jest morwa biała, która była uprawiana w Chinach od tysiącleci na pokarm dla jedwabników i tamże istnieje najwięcej jej odmian. Jej owoce mogą być koloru białego, czerwonego lub czarnego.
Wszystkie części rośliny mają właściwości lecznicze. Liście zawierają substancję obniżającą poziom cukru we krwi, podobnie do insuliny. Można z nich przyrządzać herbaty. Owoce znajdują zastosowanie przy leczeniu chorób sercowo-naczyniowych i jako środek krwiotwórczy.
Morwy są generalnie bardzo płodne. Jednakże owoce większości morw dziko rosnących u nas są co prawda słodkie, ale lekko mdłe i bez szczególnego aromatu. Oferowane tu odmiany posiadają wyższą kwasowość i dzięki temu bardziej wyrazisty smak, także na surowo. Można z nich przyrządzać konfitury, galaretki i soki (także do barwienia na ciemno innych przetworów). Suszone owoce przypominają w smaku nieco rodzynki.
uprawa i pielęgnacja
Morwy nie mają szczególnych wymagań, ale w warunkach środkowoeuropejskich najlepiej sadzić je na glebach lekkich, piaszczystych o przeciętnej wilgotności, gdyż na zbyt żyznych glebach ich pędy słabo drewnieją i mogą zimą przemarzać. Ogólnie jednak większość gatunków morw jest dość odporna na mróz, jednakże na przymrozki wiosenne ich młode liście są bardziej wrażliwe niż np. liście kasztana jadalnego. Morwy tolerują także półcień, choć owoce są lepsze przy pełnym asłonecznieniu. Rośliny bardzo dobrze znoszą cięcie i formowanie. Jesienią liście ładnie przebarwiają się złotożółty kolor, choć szybko opadają.
Ciemnoowocowe morwy powinny być sadzone tak, aby silnie plamiące owoce nie opadały na ścieżki, samochody etc.
|
|
|
Najnowsze zdjęcie (19-VIII-2016)
2015Trzy sadzonki (na zdjęciu drugie, trzecie i czwarte od lewa) otrzymano dnia 20-X-2015 r. od szkółki Carya i sadzono je na południowo zachodniej strony bindaży.
2016Na początku 2016 r. norniki obgryzły północną sadzonkę. Zdjęcie robiono 25 lutego. |
