| nazwa naukowa i autor: |
Mespilus germanica L. |
| odmiana: |
|
| rodzina: | Rosaceae |
cechy  |
wymagania |
wysokość x szerokość
wzrost
płeć | 6 x 6 m.
 
 |
strefa klimatyczna:
| usda 5-8
|
| zalety | wiatr |  |
ocena jadalności
(0=niejadalne-5=pyszne) | 4 |
wilgoć:
struktura gleby: | 
     |
ocena właściwości leczniczych
(0=żadne-5=bardzo dobre) | 1 |
żyżność gleby:
odczyn gleby: |  
   |
| dalsze korzyści: | |
stanowisko: |   |
| wady | Miejsce rośliny w ogrodzie |
Znane ryzyka:
Pestki zawierają kwas cyjanowodorowy. Można je jeść tylko w bardzo małych ilościach. |  |
pole - wewnętrzny żywopłot
bindaż - północny sad
razem 5 szt. |
miesiące kiedy roślina ma: liście  |
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
kwiaty  |
| | | |  | | | | | | | |
| dojrzałe owoce |
| | | | | | | | | |  | |
Źródła:
Większość danych w rubryce Opis i cechy pochodzi z portalu Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX.
Gdzie to możliwe, prezentowano własne obserwacje.
W przypadkach kiedy nie ma własnych doświadczeń (niedawno sadzone rośliny) ani danych z PFAF, sięgano po następujące źródła:
 Strona holenderskiej szkółki Halesia.
 Portal Atlas-roślin.pl, autorstwa Marka Snowarskiego.
(?) oznacza brak rzetelnych danych.
Ikonki oraz pomysł na grafikę: dawny portal Internetowa Baza Roślin - IBRO (domena wygasła w 2017 r.)
Informacja od dostawcy: Kiełkowski
Nieszpułka jadalna należy do monotypowego rodzaju blisko spokrewnionego z głogami. Jest jednym z najstarszych krzewów owocowych uprawianych przez człowieka nieprzerwanie od starożytności. Jak wiele mu podobnych uległo w ostatnich stuleciach w dużym stopniu zapomnieniu. Znane obecnie odmiany są przeważnie reliktami zamierzchłych czasów, w których nieszpułka była jeszcze ważną rośliną owocową, gdyż w najnowszej przeszłości prawie nie zajmowano się celową hodowlą nowych odmian. Większy krzew o krótkim pniu i o jadalnych owocach. Pokrój szeroki, rozłożysty, gęsty. Wzrost powolny, dorasta do 3-5 m wys., nadaje się do mniejszych ogrodów. Pochodzi z Azji Mniejszej, została rozpowszechniona przez starożytnych Rzymian. Liście jasnozielone, lancetowate, sezonowe 7-12 cm dł. Kwiaty 5-płatkowe, duże, białe, pojawiają się w czerwcu. Owoce kuliste, do 4 cm śr., mają gruszkowaty kształt. Do jedzenia nadają się po pierwszych przymrozkach lub po okresie przechowywania, kiedy miąższ zmieni barwę z białej na brązową i stanie się miękki i słodki. Można je jeść na surowo, po ugotowaniu lub w przetworach. Roślina wymaga żyznej gleby i słonecznego stanowiska.
|
|
|
Najnowsze zdjęcie (24-VII-2022)
2020Pięć sadzonek otrzymano dnia 19-II-2020 r. od dostawcy Kiełkowski. Trzy nieszpułki sadzono na pole w środkowej części wewnętrznego żywopłotu, i dwie na bindaży za walem w północnym sadzie.
 |
