Opis i cechy	Historia i zdjęcia
nazwa naukowa i autor: Prunus cerasifera Ehrh. odmiana: rodzina: Rosaceae cechy wymagania wysokość x szerokość  wzrost  płeć  9 x 9 m. strefa klimatyczna:    usda 5-8   zalety wiatr    ocena jadalności  (0=niejadalne-5=pyszne)  4 wilgoć:  struktura gleby:  ocena właściwości leczniczych  (0=żadne-5=bardzo dobre)  1 żyżność gleby:  odczyn gleby:  dalsze korzyści:  stanowisko: wady Miejsce rośliny w ogrodzie Znane ryzyka: Pestki i liście mogą zawierać kwas cyjanowodorowy. Jeżeli mają gorzki smak, można je jeść tylko w bardzo małych ilościach.        pole - północny żywopłot      bindaż - południowy sad, alejka, sad orzechów      razem 41 szt. miesiące kiedy roślina ma: liście I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII kwiaty                       dojrzałe owoce                       Źródła: Większość danych w rubryce Opis i cechy pochodzi z portalu Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX. Gdzie to możliwe, prezentowano własne obserwacje. W przypadkach kiedy nie ma własnych doświadczeń (niedawno sadzone rośliny) ani danych z PFAF, sięgano po następujące źródła: Strona holenderskiej szkółki Halesia. Portal Atlas-roślin.pl, autorstwa Marka Snowarskiego. (?) oznacza brak rzetelnych danych. Ikonki oraz pomysł na grafikę: dawny portal Internetowa Baza Roślin - IBRO (domena wygasła w 2017 r.) Informacja od dostawcy: Sadowniczy Śliwa Ałycza - Prunus cerasifera - to drzewo dorastające do wys 8-10 m. Kwitnie w kwietniu na białoróżowo. Owoce podobne do mirabelek dojrzewają w sierpniu. Nadaje się na naturalne i formowane żywopłoty, również obronne ze względu na kolczaste młode gałązki. Zalecane cięcie żywopłotu formowanego w drugiej połowie czerwca. Śliwa ta odznacza się bardzo szybkim wzrostem. Posiada niewielkie wymagania co do gleby, jest mrozoodporna i wytrzymała na suszę. Preferuje stanowiska słoneczne i półcieniste, przeciętną wilgotność podłoża, gleby zasobne i gliniaste, nie lubi gleb bardzo kwaśnych. Słodkie owoce Ałyczy nadają się do sporządzania domowych przetworów. Średni przyrost roczny: 80 - 100cm	Najnowsze zdjęcie (16-IV-2022) 2014 Duża śliwa wiśniowa zaznaczyła północno-wschodnią granicę terenu, kiedy kupiono działkę. Widać ją na zdjęciu z 21 grudnia.
2015 Dnia 22 kwietnia otrzymano 50 sadzonek od dostawcy Sadowniczy. 40 sadzono jako wschodnią częścią żywopłota na północnej części pola. Pozostałe 10 sadzono jako żywopłot przy południowej granicy bindaży. Zdjęcia północnego żywopłota z dnia 30 maja. Widok od wschodu. Jedna sadzonka miała już liście. Zdjęcie kwitnącego narożnego drzewa z dnia 18 kwietnia. 2017 W styczniu zaczęła się zima. Padał śnieg, a po nim osiem tygodni mrozu. Na zdjęciu z 6 stycznia widać rząd śliwek na lewo. Od końca lutego do połowy kwietnia większość sadzonek stało w wodzie. Zdjęcie z dnia 15 marca. Widok od zachodu. Detal z śliwami. 2018 Oprócz sadzonych roślin, pojawiły się samosiejki śliwy wiśniowej. Zdjęcie z dnia 29 kwietnia pokazuje kwitnącą samosiejkę na polu przy płocie południowego sąsiada. 2020 Inna samosiejka śliwy wiśniowej rośnie na podwórku, tuż przy fundamencie byłej stodoły. Zdjęcie z 4 stycznia pokazuje jak duża już było. Tego samego dnia też robiono zdjęcia sadzonek w północnym żywopłocie na polu. W połowę kwietniu, część tych roślin kwitło, jak widać na zdjęciu z 19 kietnia. W sierpniu, połowa sadzonek owocowało po raz pierwszy. Śliwki były czerwone albo żółte i smakowały jak mirabelki. 2022 W tym roku śliwki wiśniowe też kwitły w połowie kwietnia, jak widać na powyższym najnowszym zdjęciu. 22 sadzonych drzewek i 2 samosiejki owocowało. Cztery sadzone wiśnie miały czerwone owoce, pozostałe drzewka żółte. W sierpniu drzewa miały 2,5-6,0 m wysokości. Średni wzrost to 4,3 m.
bongerd.pl	ogród jadalny

Data ostatniej zmiany 08-03-2023 r.