| nazwa naukowa i autor: |
Prunus domestica L. |
| odmiana: |
Santa Rosa |
| rodzina: | Rosaceae |
cechy  |
wymagania |
wysokość x szerokość
wzrost
płeć | 12 x 10 m.
 |
strefa klimatyczna:
| usda 4-9
|
| zalety | wiatr |  |
ocena jadalności
(0=niejadalne-5=pyszne) | 5 |
wilgoć:
struktura gleby: | 
     |
ocena właściwości leczniczych
(0=żadne-5=bardzo dobre) | 2 |
żyżność gleby:
odczyn gleby: | 
   |
| dalsze korzyści: | |
stanowisko: |   |
| wady | Miejsce rośliny w ogrodzie |
Znane ryzyka:
Pestki i liście mogą zawierać kwas cyjanowodorowy. Jeżeli mają gorzki smak, można je jeść tylko w bardzo małych ilościach. | |
pole - południowy sad
razem 2 szt. |
| miesiące kiedy roślina ma: liście (?) |
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
| kwiaty (?) |
| | | |  | | | | | | | |
| dojrzałe owoce (?) |
| | | | | | |  | | | | |
Źródła:
 Większość danych w rubryce Opis i cechy pochodzi z portalu Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX.
 Gdzie to możliwe, prezentowano własne obserwacje.
W przypadkach kiedy nie ma własnych doświadczeń (niedawno sadzone rośliny) ani danych z PFAF, sięgano po następujące źródła:
 Strona holenderskiej szkółki Halesia.
 Portal Atlas-roślin.pl, autorstwa Marka Snowarskiego.
(?) oznacza brak rzetelnych danych.
Ikonki oraz pomysł na grafikę: dawny portal Internetowa Baza Roślin - IBRO (domena wygasła w 2017 r.)
Informacja od dostawcy: https://szkolka-drzew.com.pl/produkt/santa-rosa/
Odmiana amerykańska, charakteryzująca się silnym wzrostem.. Zawiązuje duże owoce, skóra czerwona, miąższ żółty bardzo słodki przypominający nektarynę. Odmiana samopylna.
Wymagania glebowe pH6.5-7.0
Termin Owocownia początek VIII
Kolor owocu czerwony
Smak słodki
wielkość sadzonki 100-150cm
|
|
|
Najnowsze zdjęcie (24-VII-2022)
2022Dwie sadzonki otrymano dnia 28-IV-2022 r. od dostawcy Piechodccy.
Razem z dwoma mirabelkami, sadzono drzewka Santa Rosa (PdS) na środku pola, jak widać na zdjęciu z 29 kwietnia.
Sadzonki przyjęły się z wielkim trudem. Wschodnia sadzonka, ta która widać na powyższym najnowszym zdjęciu, bardzo ucierpiała z powodu suszy. Zaraz po sadzeniu norniki kopały norę pod północną sadzonkę. Wszystkie jej pąki wyschły. Codzienne obfite podlewanie rośliny pozwoliło jej utrzymać się przy życiu. Po miesiącu pojawiły się nowe gałązki u podnóża pnia. W sierpniu zielone liście tych roślin sięgały do 17 i 70 cm wysokości. |