| nazwa naukowa i autor: |
Quercus bicolor Willd. |
| odmiana: |
|
| rodzina: | Fagaceae |
cechy  |
wymagania |
wysokość x szerokość
wzrost
płeć | 25 x ... m.
 |
strefa klimatyczna:
| usda 4-8
|
| zalety | wiatr |  |
ocena jadalności
(0=niejadalne-5=pyszne) | 4 |
wilgoć:
struktura gleby: |   
   |
ocena właściwości leczniczych
(0=żadne-5=bardzo dobre) | 2 |
żyżność gleby:
odczyn gleby: |
   |
| dalsze korzyści: |  |
stanowisko: |   |
| wady | Miejsce rośliny w ogrodzie |
Znane ryzyka:
Nie ma znanych ryzyków | |
bindaż - alejka
razem 17 szt. |
miesiące kiedy roślina ma: liście  |
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
| kwiaty |
| | | |  | | | | | | | |
| dojrzałe owoce |
| | | | | | | | |  | | |
Źródła:
 Większość danych w rubryce Opis i cechy pochodzi z portalu Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX.
Gdzie to możliwe, prezentowano własne obserwacje.
W przypadkach kiedy nie ma własnych doświadczeń (niedawno sadzone rośliny) ani danych z PFAF, sięgano po następujące źródła:
 Strona holenderskiej szkółki Halesia.
 Portal Atlas-roślin.pl, autorstwa Marka Snowarskiego.
(?) oznacza brak rzetelnych danych.
Ikonki oraz pomysł na grafikę: dawny portal Internetowa Baza Roślin - IBRO (domena wygasła w 2017 r.)
Informacja od dostawcy: Ogrodnick
Dąb dwubarwny (Quercus bicolor) pochodzi z Ameryki Północnej. Rośnie w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych i w Kanadzie.
OPIS:
Dąb dwubarwny to długowieczne, w młodości szybko rosnące drzewo osiągające najczęściej nie więcej niż 20 metrów wysokości. Młody ma koronę stożkowatą, w starszym wieku kulistą osadzoną na krótkim pniu.
Liście dębu dwubarwnego, płytko klapowane lub tylko z pofałdowanymi brzegami mają 12-18 cm długości. Latem są z wierzchu zielone i lśniące a od spodu matowe u odmiany z północy lub gęsto owłosione, prawie białe u przystosowanej do gorącego klimatu odmiany południowej (dlatego „dwubarwny”). Jesienią dęby dwubarwne najczęściej przebarwiają się na złocistobrązowo, czasem na pomarańczowo i czerwono. W okresie bezlistnym zwracają uwagę gałęzie z korą złuszczającą się cienkimi płatami, trochę podobny jest do klonu strzępiastokorego.
Uroda dębów dwubarwnych, szybki wzrost, odporność na choroby i warunki miejskie oraz łatwość przesadzania sprawiają, że dęby dwubarwne są w Ameryce często sadzone w terenach zieleni. Na przykład w 2010 roku w Nowym Jorku posadzono 420 blisko dziesięciometrowych dębów dwubarwnych w parku-pomniku powstałym na miejscu zburzonych w zamachu 11 września 2001 roku wieżowców WTC (niżej zdjęcia z amerykańskich gazet).
© Red Planet Inc. All Rights Reserved Credit: Bruce J. Marlin Original Author: Bruce J. Marlin Contact: redplanetinc@comcast.net http://www.cirrusimage.com
UPRAWA:
Dęby dwubarwne są zupełnie odporne na mrozy. Najszybciej rosną na glebach żyznych i wilgotnych ale są również bardzo odporne na suszę. Dobrze znoszą warunki miejskie (zapylenie i suche powietrze, zasolenie gleby).
Dęby dwubarwne znoszą ocienienie ale rosnące na stanowiskach słonecznych mają kształtniejsze korony i ładniej przebarwiają liście jesienią.
|
|
|
Najnowsze zdjęcie (24-VII-2022)
202020 sadzonek otrzymano dnia 5-XII-2020 r. od dostawcy Ogrodnick. Sadzono je w bindaży, gdzie zastępują derenie w wschodniej części alejki. |
