Opis i cechy	Historia i zdjęcia
nazwa naukowa i autor: Sambucus nigra L. odmiana: rodzina: Caprifoliaceae cechy wymagania wysokość x szerokość  wzrost  płeć  6 x 6 m. strefa klimatyczna:    usda 5-7   zalety wiatr    ocena jadalności  (0=niejadalne-5=pyszne)  4 wilgoć:  struktura gleby:  ocena właściwości leczniczych  (0=żadne-5=bardzo dobre)  3 żyżność gleby:  odczyn gleby:  dalsze korzyści:  stanowisko: wady Miejsce rośliny w ogrodzie Znane ryzyka: Liście i gałęzie są trujące.        podwórko - stary warzywniak      razem 8 szt. miesiące kiedy roślina ma: liście (?) I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII kwiaty (?)                       dojrzałe owoce (?)                       Źródła: Większość danych w rubryce Opis i cechy pochodzi z portalu Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX. Gdzie to możliwe, prezentowano własne obserwacje. W przypadkach kiedy nie ma własnych doświadczeń (niedawno sadzone rośliny) ani danych z PFAF, sięgano po następujące źródła: Strona holenderskiej szkółki Halesia. Portal Atlas-roślin.pl, autorstwa Marka Snowarskiego. (?) oznacza brak rzetelnych danych. Ikonki oraz pomysł na grafikę: dawny portal Internetowa Baza Roślin - IBRO (domena wygasła w 2017 r.) Informacja od dostawcy: n.d. n.d.	Najnowsze zdjęcie (12-V-2020) 2018 Na terenie pojawiają się samosiejki bzu. Pierwsza znaleziona była w tym roku na podwórku, pod starym orzechem włoskim.
2019 Krzew owocował po raz pierwszy. Widać go na zdjęciu z dnia 27 października. 2020 W marcu znaleziono nową samosiejkę blisko pierwszej w starym warzywniaku na podwórku. Jak widać na powyższym najnowszym zdjęciu z 12 maja, krzew był już zupełnie ulistniony, kiedy nastąpiły późne przymrozki i padał śnieg. Roślinom jednak nic się nie stało. Kilka dni wcześniej znalazła się druga samosiejka przy północnym ogrodzeniu na pole. Bardzo się tam przydała, bo to nie tylko roślina z jadalnymi owocami ale także dobra ochrona od północnego wiatru. Niestety dzrewko rosło tylko do sierpnia, kiedy sąsiad spryskał chwasty trucizną. W lipcu znaleziono następną samosiejka blisko pierwszej, mianowicie przy sciany budynka gospodarczego północnych sąsiadów. Przy południowym ogrodzeniu na bindaży pojawiały się liczne odrośli i samosiejki różnych roślin, tworząc gęstwinę. Jadalne krzewy mogły tam być wykorzystane do południowego żywoplotu. Późną jesienią, kiedy liście opadły i chwasty zwiędły, można było wyróżnić rośliny drzewiaste. Zidentyfikowano i oznaczono cztery dalsze samosiejki bzu. 2021 Stary krzew i dwa zachodnie rośliny przy południowym ogrodzeniu zakwitły i owocowały. Podczas długiej nieobecności z powodu okoliczności rodzinnych ogród nie był pielęgniowany. Po powrocie znaleziono kilkanaście dalszych samosiejek bzu wzdłuż południowego ogrodzenia, które nie wymagają przesadzenia. 2022 Stary i jeden nowy krzew na podwórku oraz zachodny bez na polu owocowały. Osiem dotychczas oznakowane krzewy miały w sierpniu od 0,7 do 2,7 m wysokości. Nie udało się jeszcze inwentaryzacji pozostałych krzewów brzu.
bongerd.pl	ogród jadalny

Data ostatniej zmiany 08-03-2023 r.