bongerd.pl

Pekan Illinoiensis

Opis i cechy Historia i zdjęcia
nazwa łacińska i autor:  Carya illinoinensis (Wangenh.)K.Koch.
odmiana:  Illinoiensis
rodzina:  Juglandaceae
cechy samopylna wymagania
wysokość x szerokość 50 x m. pokrój strefa klimatyczna  usda 5-9
pożytek:  stanowisko:    
ocena jadalności 
(0=niejadalne-5=pyszne)
3 wilgoć: 
struktura gleby:

ocena właściwości leczniczych 
(0=żadne-5=bardzo dobre)
1 żyżność gleby: 
odczyn gleby: 

miesiące kiedy roślina ma: liście  IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
kwiaty            
dojrzałe owoce             

Źródło: Plants For A Future (PFAF) Chris Marsh (Secretary), 9 Priory Park Road, Dawlish, Devon EX7 9LX
Ikonki oraz pomysł na grafikę: Internetowa Baza Roślin (IBRO).
Informacja od dostawcy: Ogrodnick
Orzesznik jadalny, pekan ( Carya illinoensis, C. illinoinensis ) w naturze występuje w Ameryce Północnej - od Illinois na północy po Florydę, Teksas (drzewo herbowe tego stanu) i Meksyk na południu.
Pekany rosną najszybciej z orzeszników (w młodości 40-90 cm rocznie), osiągają największe rozmiary. Nisko rozgałęzione drzewa z prostymi pniami mogą mieć 30, a czasem nawet 50 metrów wysokości. Łatwo odróżnić je od innych orzeszników po liściach - złożone są z największej liczby listków, zwykle 9-17. Jesienią liście orzesznika jadalnego przybierają barwę żółtozieloną i pomarańczową. Orzeszniki jadalne od wieków uprawiane są jako drzewa owocowe, znane są setki odmian uprawnych. W sprzyjających warunkach mogą zacząć owocować jako 5-letnie drzewka, owocują nawet przez 300 lat. Z drzewa w pełni owocowania (40-100 lat) uzyskuje się 100-250 kilogramów pekanów, drzewa rekordziści rodzą blisko pół tony! Bardzo smaczny miąższ okryty cienką skorupą (jedna z amerykańskich nazw to Papershell Pecan) zawiera 70% tłuszczu, mnóstwo nienasyconych kwasów tłuszczowych i przeciwutleniaczy - po prostu samo zdrowie! Bardzo cenione ze względu na urodę i twardość jest drewno orzeszników jadalnych - wyrabia się z niego meble, trzonki i sprzęt sportowy, używane jest do wędzenia (aromatyczny dym).
uprawa:
Powszechny jest fałszywy pogląd, że pekany są zbyt wrażliwe aby rosnąć w Polsce. Bierze się to stąd, że zdecydowana większość roślin pochodzi z przywiezionych zza Oceanu lub kupionych w europejskich supermarketach 'spożywczych' nasion. Niemal każdy kto sieje pekany chce mieć z nich jak największe, najładniejsze owoce (prawie kuliste mogą mieć nawet blisko 6 cm długości) - takie rosną oczywiście w najcieplejszych rejonach USA. Odmiany uprawiane w Georgii (blisko połowa produkcji USA) znakomicie przystosowane są do 290-dniowego okresu bez mrozu i minimalnych temperatur około -10 C, u nas oczywiście nie mają szans. Zupełnie inną opinię o odporności pekanów mają Amerykanie: we wszystkich źródłach podają, że pekany (Carya illinoensis) mogą rosnąć w 5. strefie klimatycznej USDA, gdzie zwykle zimą temperatury spadają do -29 stopni Celsjusza (-20 F). Tak odporne są pekany rosnące na północy Stanów Zjednoczonych i w Quebec w Kanadzie (uprawianych jest tam wiele odmian owocowych np.'Devore', 'Gibson', Mullahy', 'Carlson 3'), wyłącznie pochodzące z tych rejonów należy sadzić w Polsce. Pochodzące z południa zupełnie się nie nadają - Texas, Georgia i Meksyk leżą na tej samej szerokości geograficznej co Algieria, Egipt czy Arabia Saudyjska. W ojczyźnie młode zimę spędzają okryte metrową warstwą śniegu, w Polsce na śnieg liczyć nie można i dlatego warto je w pierwszych latach trochę zabezpieczać. Szybciej rosną na glebach żyznych i wilgotnych, jednak w chłodniejszych rejonach lepiej je sadzić na glebach raczej suchych - jesienią szybciej skończą wegetację i lepiej przygotują się do zimy.
Trzy sadzonki otrzymano dn. 23-X-2015 r. od dostawcy Ogrodnick.

Sadzono je w północno wschodnej części bindaży.
Zdjęcia z dn. 19-VIII-2016 r.

Połodniowa sadzonka.

Północno wschodnia sadzonka została ogryżona przez nornic w zimie ale odrosła tuż przy ziemi.

Północno zachodnia sadzonka.