bongerd.pl

ogród jadalny
ogród produkujmy po prostu przyjaźnie przyrodzie
Teren Rośliny na mapie Wykaz roślin Dzieje Pogoda
Ścieżka: Start - Teren
Teren XI 2015 r.
Widok od rowu ku zachodu
listopad 2015 r.

 
Teren

Działka ma powierzchnię 70 arów (0,7 ha), szerokość jest około 26 m, północna granica ma 280 m. długości i południowa 250 m.
Od zachodu graniczy się z drogą wiejską, od północy z gospodarstwem hodowli bydła mlecznego (siedlisko i pastwisko), od wschodu z drogami gminnymi i od południa z odpuszczonym gospodarstwem z starym sadem.

Mapka zasadzonych roślin
Teren z lotu ptaka

Odróżniamy pięć części terenu od zachodu do wschodu: podwórko, pole, bindaż, rów oraz pastwisko. Jadalny ogród powstanie przede wszystkim na częściach nazywane "pole" oraz "bindaż".
 

Podwórko

Podwórko

Podwórko ma powierzchnię 21 arów. Znajdują się tu dom, garaż, chlewy, altana, ul, studnia i poidło. Do 2019 r. była tu też stodoła, którą sztorm zawalił i z której został tylko fundament. Od marca 2016 r. jest tu mały inspekt z specjalnym systemem nawodnienia.
Dom otoczony jest trawnikiem i ogrodem tradycyjnym. Są tu stare drzewa i krzewy owocowe i ozdobne.
Podwórko jest najwyższą częścią działki (116 m nad poziomem morza). Za wyjątkiem strony wschodniej, gdzie stała stodoła, otoczone jest płotami, krzakami i budynkami które chronią od wiatrów. Gleba jest uboga: klasy VI.
 

 
Podwórko V 2015 r.
Podwórko maj 2015 r.
Pole

Pole

Pole ma powierzchnię 17 arów. Jest tam spadek w kierunku północno-wschodnim o cały metr, tj. 1,4%. Gleba jest klasy V.
Pole projektowane jest na uprawę stosunkowo delikatnych roślin. Miało chronienie od wiatrów od zachodu przez stodołę i skład drewna i od południa przez sąsiedni sad, który też rzucił cień na południowy brzeg. Od wiatrów północnych i wschodnich nie było ochrony. Dlatego pierwsze zasadzenie, już w maju 2015 r., miało tworzyć chroniący żywopłot wzdłuż północnej granicy.
Jesienią 2015 r. powstała pierwsza część wysokiego o dwa metry szpalera, w północno-wschodnim kącie pola. Na tym najniższym miejscu, ziemia latem nie wysychała. Sadzono tam aktinidie i akebie, które potrzebują więcej wody niż pozostałe rośliny. Do końca 2015 r. szpaler został rozszerzony w kierunku stodoły, otaczając zaciszne miejsce na uprawy polne.
Na wiosnę, aktinidie stały pod wodą i zgniły. Latem panowała susza. Aby móc regulować nawodnienie, budowano zbiornik wody na najniższej części pola w maju 2018 r.
 

 
Pole 2016 r.
Pole sierpień 2016 r.
Bindaż

Bindaż

Bindaż - środkowa część działki - ma powierzchnię 10 arów. Teren ma spadek o pół metra w kierunku północno-wschodnim i jego najniższa część leży na 114,5 metrów. Gleba jest klasy V.
Na tej części działki projektowano sad, przez którego prowadzi alejka w formie klasycznej bindaży z dereni. Ten 40 metrów długi tunel zieleni miał być ozdobnym przedłużeniem żywopłotu wzdłuż północnej granicy pola i tak samo chronić rośliny na polu od zimnych północnych i wschodnich wiatrów. Przebieg alejki widać na zdjęciu po lewej stronie. Jest to widny pas z łagodnym zakrętem w środku.
Warunki klimatyczne nie przyjęły rozwój dereni, które miały tworzyć klasyczną bindaż. Ze stu, 30 cm wysokich roślin, sadzonych w 2015 r. zostało tylko 59 sztuk, z których 9 sadzonek było nawet mniejszych od chwili sadzenia. Żadna nie rosła wyżej niż półtora metra. Z tego wynika, że derenie nie mogą służyć jako wiatrochron.
Aby rośliny na polu chociażby czasowo chronić przed wiatrem, robiono metr wysokie wale z ziemi wzdłuż alejki oraz wzdłuż wschodniego szpaleru na polu. Na dodatek, na tych walach sadzono silne krzewy owocowe.
Z obydwie strony alejki sadzono tu drzewa na sad; na jednej połowie, mianowicie na wschód od zakrętu, są to różne drzewa orzechowe. Na drugiej połowie rosną rzadko uprawione drzewa owocowe jak: uszlachetnione derenie, świdośliwy, hebanowce, nieszpułki i morwy.
 

 
Bindaż 2017 r.
Alejka przez bindaży
styczeń 2017 r.
rów
Rów

Rów

Rów - najniższa część działki - ma powierzchnię 10 arów. Ta część leży w niemal otwartej przestrzeni. Od południowego wschodu przez centrum do północy płynnie strumyk który ma swoje źródło na pastwisku sąsiada i wpływa do Piasiecznicy. W środku tej części, na poziomie 114 m, jest przejście (zob. zdjęcie). Gleba jest klasy V. Rośnie tu trawa i sąsiad wypasa tu bydło.
 

 
Rów 2016 r.
Rów luty 2016 r.
widok od północy
rów
Pastwisko

Pastwisko

Pastwisko ma powierzchnię 22 arów. Rośnie tu trawa i sąsiad wypasa tu bydło. Ta część leży w całkiem otwartej przestrzeni. Od wschodu graniczy się z żwirówką do Sztrałek i od południowym wschodu z asfaltówką z Baranowa do Kadzidła.
Przy żwirówce znajduje się najlepsza gleba z całego terenu: pięć arów klasa IVb. Problem z tym, że jest to daleko od domu. W okresach suszy nie sposób tu podlewać. Reszta pastwiska jest ziemia klasy V. Poziom terenu przy wschodniej granicy jest 115 metrów. Spadek w kierunku rowu wynosi 1,5 procent.
 

 
Rów 2016 r.
Pastwisko kwiecień 2016 r.
bongerd.pl    07-220 Jeglijowiec 46